Die gebeurtenis was het Encounter weekend waar we jaren geleden instapten. Toen we beseften dat we het door de Encounter methode samen zoveel leuker zouden hebben we het niet meer losgelaten en is het inmiddels een tweede natuur geworden. Een relatiemetamorfose zou je het kunnen noemen en bij een metamorfose hoort natuurlijk een situatie ‘voor’ en een situatie ‘na’. Bij deze:
Daags voor onze skivakantie (in ons pre Corona leven) zijn we samen nog even op pad voor de laatste boodschappen. Ik zeg ‘ik ben best wel gestrest’.
Voor (zo zou dit vroeger zijn verlopen)
Jeroen zegt ‘Joh, waar moet je nu zorgen om hebben? Dat is niet nodig. Alles is geregeld. Het komt echt wel goed.’ Ik zeg ‘Oké, dat is ook zo’ maar het onrustige gevoel blijft en ik ben er bij het boodschappen doen niet echt bij.
Na (zo verliep het nu)
Jeroen vraagt: Weet je waar die stress vandaan komt? Kun je het benoemen?’ Ik weet niet waar de onrust precies vandaan komt en Jeroen doet wat suggesties: ‘Heb je zorg om de autorit, om wat we nog moeten regelen, of dat we iets belangrijks vergeten?’ We lopen samen alles door en het wordt rustiger in mijn hoofd. We doen gezellig samen boodschappen.
Van buiten is er niet veel verschil te zien: We rijden naar de supermarkt, kletsen wat en doen inkopen. Van binnen is er een groot verschil. Ook al is Jeroen z’n geruststelling goed bedoeld, het helpt mij niet echt. Hij wijst min of meer mijn onrust af. Wat ik voel is onzin.
Als hij vraagt wat precies de stress veroorzaakt neemt hij het serieus en door er vragen over te stellen worden de rondvliegende gedachten in mijn hoofd tot rust gebracht en kan ik meedenken met wat we nog moeten kopen.
Overigens heeft ook de relatie met onze kinderen veel baat bij deze metamorfose. Een voorbeeld:
Onze dochter heeft zin om lekker iets te bakken en trekt de keukenlade met haar bakspullen open. Het is een grote puinhoop, ze kan niets vinden en begint enorm te mopperen.
Voor (Zo zou ik daar vroeger op reageren)
Ik geef haar allerlei ideeën en suggesties hoe ze de la netjes kan houden. Het zijn opmerkingen waar ze op dat moment niets mee kan en haar ergernis richt zich op mij. Geïrriteerd loopt ze weg en van bakken komt niets meer.
Na (Zo doe ik dat nu)
Ik luister naar haar gemopper en leef mee. Ik luister nog meer en knik instemmend. Haar irritatie zakt weg, ze voelt zich gehoord en dat was voldoende. Ze zat niet op een oplossing te wachten. Ze ruimt de la op en gaat iets bakken.
Het klinkt misschien wat zoet maar er is geen woord van gelogen. Door op de juiste manier aandacht voor elkaar te hebben en met elkaar in gesprek te blijven zijn wij deze eerste lock-down weken heel goed doorgekomen en zullen we het ook de komende weken gezellig houden.
Het is jammer dat de Encounter weekenden nu even niet door kunnen gaan, maar zodra het weer kan raad ik toch iedereen aan je aan te melden voor deze levensveranderende gebeurtenis.