Ik zeg niet altijd alles. Ik ben bang de harmonie te verstoren, want ik hou van een verbonden leven. Maar ik ga daarmee ook wel eens wat uit de weg. En doen we dat niet allemaal wel eens? De vraag is natuurlijk hoe harmonieus onze relaties zijn als we het niet aandurven onze moeilijke gevoelens naar elkaar uit te spreken. En dan bedoelen we hier niet: “elkaar eens de waarheid te zeggen”. We bedoelen veel meer wat er in je omgaat. Wat je pijn doet, wat je vreugde geeft maar niet goed voor uit durft te komen. Hoe zit die hang naar harmonie bij jou?