fbpx
Luisteren is echt een kunststukje. Het is niet zo gemakkelijk om je echt vrij te maken van je eigen beslommeringen of bezigheden en echte aandacht voor elkaar te hebben. Jij zelf zal niet altijd even goed kunnen luisteren en zo is dat ook voor ieder ander. Je herkent die momenten waarschijnlijk makkelijker als je zelf behoefte hebt om beluisterd te worden en de ander geeft geen thuis.
Als het verlangen om even gehoord te worden niet vervult wordt kan je daar allerlei gevoelens bij hebben. Teleurstelling, irritatie of eenzaamheid bijvoorbeeld. Er zijn misschien zelfs momenten dat je het gesprek maar moeizaam aangaat, omdat je bij voorbaat al verwacht dat er weinig aandacht voor zal zijn.
 
Hoe is dat bij jullie?