Vanuit vertrouwen leven en naar elkaar kijken.
Het lijkt zo evident. Vroeger zei mijn moeder wel eens: jij bent veel te goed van vertrouwen. Ik vond dat een irritante opmerking, alsof ik een beetje dommig was door zo de wereld in te (willen) kijken. Maar ik heb gemerkt dat ik graag vanuit die houding wil leven, vanuit het geloof dat mensen intrinsiek goed zijn.
In onze relatie(s) kan dat best een uitdaging zijn. Durf ik te geloven dat jij het beste met mij voor hebt? Kan ik vertellen wat er in mij omgaat zonder daar op afgerekend te worden, sterker: dat je bij me wilt horen ook als ik faal, onhandig ben, of me klein of juist trots voel.
Het Encounter programma gaat feitelijk ook over vertrouwen; open en eerlijk antwoord geven op de vragen die je in het weekend krijgt en dat met elkaar delen, zonder discussie, zonder een antwoord: “dat moet je niet zo voelen of dat moet anders”.
Die openheid vraagt om geloof in de kracht van kwetsbaarheid en in de intentie van de ander om er voor jou te zijn. Soms onhandig, soms sterk en dragend. Het is de angst in ons die dat geloof onderdrukt en het moeilijk maakt om kwetsbaar te zijn. Angst om niet te voldoen, om door de mand te vallen, om te moeten veranderen, om over grenzen heen te moeten gaan…….
Laten we eens een mooie brief schrijven over die angsten.